Pfoe, wat een sneeuw! Best lekker om op te lopen, maar als de boel gaat ontdooien kan het een behoorlijke pratsj worden. Op een onverhard pad is het dan goed uitkijken aangezien ik (nu nog) alleen normale wegschoentjes heb. Met andere woorden, de Kapellerbosloop zou een glij-festijn worden voor mij.
Onderweg was het met de auto al wat glibberen maar Dennis en ik kwamen heelhuids aan in Landgraaf. Tijd genoeg om het rondje te verkennen als warming-up. Nouja, warming… de schoenen stonden al vol met ijskoud water. Het parcours was flink modderig en er lag veel sneeuw/ijs/drab. Niet vallen was doelstelling 1.
Al snel na de start liep ik achter Vivian Ruijters en we voegde ons bij 2 anderen. Het tempo zat er redelijk in, voor zover dat mogelijk was. Bij de eerste keer flink omhoog bij de kapel lag daar de eerste op de grond (schijnbaar gebroken sleutelbeen). Ook mijn schoenen bleven wegglijden bergop. Vivian sloeg een gat maar viel later weer terug. Halverwege leek ze definitief af te haken en zag ik haar niet meer.
Het was nog steeds opletten als je opeens tot je enkels wegzakte of als je schoen besloot een andere weg te kiezen. Maar ik stond nog 😀 Het ging uiteindelijk best lekker en na 31:51 kwam ik over de streep.
Volgende week eindelijk dan voor de 1e keer de Mescherbergloop? Ik verheug me al op de trappen :D. Nu nog even kijken welke schoenen ik ga aandoen…
Muziek: Herberg de Troost en Karlijn van Dinther – Miami
Het wordt tijd voor sloffen met winterbanden.
See you in Mescherberloop