Vaste prik op de agenda: Batavierenrace. Voor mij de mogelijkheid om voor de 6e en laatste keer in het universiteitsteam te lopen.
Door een laatste wijziging kwam ik in mijn geliefde nacht te lopen, dat betekend dus vertrekken aan de start in Nijmegen. Het is lekker druk, en de spanning neemt al wat toe. Een hoop studenten zitten al aan het bier en red bull, wij doen het rustig aan. Zodra Marijn de eerste etappe heeft volbracht vertrekt mijn busje richting Duitsland.
Chaos kan nooit uitblijven bij de bata, ditmaal is een fiets tijdelijk gejat. Gelukkig kom ik nog op tijd aan op mijn wisselpunt en kan ik even warmlopen. Na de start mag ik gelijk de lange brug over de Rijn nemen. Het is er stikdonker en ik hoop dat er naast het fietspad geen stoepjes zijn. Ik hoor mijn horloge piepen maar daarvan is het licht stuk. Ik heb dus geen enkel idee hoe hard ik ga, maar het voelt wel oké.
Ik ben de brug over en Anouk haalt me bij met de fiets. Ik heb mijn route vooraf bekeken en de eerste 5 Km is het steeds maar weer langs dezelfde grote weg rennen. Daarna mag ik de weg verlaten richting de Nederlandse grens. Ik loop ’s Heerenberg in waar het nog een dikke Kilometer is. Ik zie door de lantaars nu meer op mijn horloge, het moet harder…
De finish is al van ver zichtbaar door de rode lampjes, Sarissa staat al klaar om mijn hesje over te nemen. Na 27:47 zit de klus erop. Niet bijster snel maar ook niet teleurstellend gezien de marathonvoorbereiding.
Muziek: D’Angelo – Brown Sugar